Το άγχος είναι η πάθηση του 20ου αιώνα. Σχετίζεται με την αλλαγή της ζωής μας και ενώ τόσα χρόνια θεωρούσαμε ότι το άγχος είναι μια πάθηση των ενηλίκων, τα τελευταία χρόνια δείχνει να επηρεάζει και τα μικρά παιδιά.
Το πιο πιθανό αίτιο που δημιουργεί άγχος στην παιδική ηλικία είναι το περιβάλλον και οι γονείς.
Το άγχος χωρίζεται σε δύο κατηγορίες, το δημιουργικό το οποίο μας ωθεί και μας κινητοποιεί να κάνουμε δραστηριότητες και το παθολογικό το οποίο όταν είναι έντονο μας αποδιοργανώνει και μας δυσκολεύει να λειτουργήσουμε και να ολοκληρώσουμε τους στόχους μας.
Γενικευμένη αγχώδης διαταραχή
Το παιδί ανησυχεί υπερβολικά και αδικαιολόγητα για τις προσωπικές του δραστηριότητες όπως είναι η επίδοση του σε αθλήματα και για φυσικές καταστροφές όπως είναι ο σεισμός. Νιώθει πάντα μια αβεβαιότητα για τον εαυτό του και επαναλαμβάνει τα καθήκοντα του εάν δεν έχει το επιθυμητό τέλειο αποτέλεσμα. Αναζητά συνεχώς την αποδοχή και την επιβεβαίωση.
Διαταραχή μετατραυματικού στρες
Το παιδί που έχει έρθει αντιμέτωπο με ένα τραυματικό γεγονός συνεχίζει για πολύ καιρό μετά να νιώθει έντονο άγχος και φόβο. Αναβιώνει ξανά και ξανά το δυσάρεστο γεγονός, πιθανόν να βλέπει συνέχεια εφιάλτες και να έχει έντονα ξεσπάσματα θυμού. Αποφεύγει συζητήσεις καθώς και ανθρώπους που σχετίζονται με το τραυματικό γεγονός.
Ειδική φοβία
Το παιδί νιώθει έντονο φόβο και δυσαρέσκεια σε διάφορα ερεθίσματα όπως η θέα του αίματος, οι δυνατοί ήχοι, καταιγίδες, παραμονή σε κλειστό χώρο, τα ύψη κλπ. Βρίσκεται διαρκώς σε ετοιμότητα προκειμένου να αντιμετωπίσει την κατάσταση που του προκαλεί άγχος.
Κοινωνική αγχώδης διαταραχή
Το παιδί νιώθει έντονο φόβο όταν έρχεται αντιμέτωπο με πολύ κόσμο. Συνήθως έχει πολύ λίγους φίλους, δεν συμμετέχει σε ομαδικά αθλήματα ή παιχνίδια και αποφεύγει οποιαδήποτε σχολική εκδήλωση. Δυσκολεύεται να πει φωναχτά τη γνώμη του και συνήθως μένει απομονωμένο από όλους.
Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
Το παιδί πάσχει από έντονες εμμονές και σκέψεις με τις οποίες ασχολείται σε καθημερινή βάση, χάνοντας σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργικότητα του.
Άγχος αποχωρισμού
Το παιδί βιώνει έντονο άγχος και αγωνία όταν αποχωρίζεται ανθρώπους με τους οποίους έχει αναπτύξει συναισθηματικό δεσμό. Βλέπει εφιάλτες ότι το αφήνουν μόνο του, δυσκολεύεται να κοιμηθεί και αρνείται να πάει στο σχολείο από τον φόβο του μην απομακρυνθεί από το σπίτι. Ανησυχεί συνεχώς ότι κάτι κακό θα πάθουν οι γονείς του και δεν θα μπορέσει να τους ξαναδεί.
Η συμβουλή του Ειδικού:
Το άγχος αποτελεί το πιο γνώριμο συναίσθημα σε όλους τους ανθρώπους. Πολλές φορές μας βοηθάει να αντιδράσουμε σε δύσκολες καταστάσεις και να μας κάνει πιο λειτουργικούς. Οι γονείς αυτό που πρέπει να παρατηρήσουν στα παιδιά τους είναι εάν το άγχος τους είναι επίμονο, έντονο και εάν επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό το παιδί που δεν μπορεί να εξαλειφθεί παρά τις προσπάθειες και την ασφάλεια που του παρέχουν.
Μία επίσκεψη σε Ειδικό για μία ολοκληρωμένη αξιολόγηση κρίνεται απαραίτητη προκειμένου να μπορέσουν οι γονείς να βοηθήσουν το παιδί αλλά και εκείνοι να καθοδηγηθούν σωστά για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού τους.
Στέλιος Μαντούδης
Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής
mandou